Στον δεύτερο τόμο του Γκέντζι, ο ομώνυμος ήρωας διαβαίνει μια νέα φάση της ζωής του, με την εμπειρία και την ωριμότητα να έρχονται να σκιάσουν τον νεανικό του ενθουσιασμό. Οι παλιές του ερωτικές περιπέτειες έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια τόσο στις σχέσεις του όσο και στη φήμη του, ενώ η θέση του στην Αυλή παραμένει λεπτή και επισφαλής.
 
Οι λεπτές αποχρώσεις των συναισθημάτων, οι σιωπές που πληγώνουν περισσότερο από τα λόγια, οι επιθυμίες που συγκρούονται με την αυλική τάξη, όλα συνθέτουν έναν αληθινό καθρέφτη της εσωτερικής ζωής των ανθρώπων, τόσο διαχρονικό μα και τόσο επίκαιρο, που κάνει το Γκέντζι να θεωρείται δικαίως ως το πρώτο ψυχολογικό μυθιστόρημα στην ιστορία της λογοτεχνίας. Εδώ, η ανθρώπινη καρδιά ξεγυμνώνεται με τόση οξυδέρκεια, ώστε το έργο να ξεπερνά τα όρια της εποχής του και να συνομιλεί με τον αναγνώστη του σήμερα.